ชื่อ บุนนาค
ชื่อพื้นเมือง สารภีดอย (เชียงใหม่) นากบุต (ใต้) ก๊าก่อ ก้ำก่อ (แม่ฮ่องสอน) ปะนาคอ (ปัตตานี)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Mesua ferra Linn
ชื่อวงศ์ Guttiferae
ชื่อสามัญ Guttiferae
สรรพคุณ ต้น เปลือกให้ยางมาก เป็นยาฝาดสมาน มีกลิ่นหอมเล็กน้อย ต้ม รวมกับขิงกินเป็นยาขับเหงื่อ ใบ ตำเป็นยาพอกโดยรวมกับนํ้านมและน้ำมันมะพร้าวใช้สุมหัวแก้ไข้หวัดอย่างแรง ดอก แห้งมีกลิ่นหอมมาก ใช้เข้าเครื่องยาเป็นยาฝาด สมาน บำรุงธาตุ แก้ไอ ขับเสมหะ หรือ บดให้เป็นผงผสมกับเนยเหลว เป็นยาพอกแก้ริดสีดวงทวาร ผล กินเป็นยากระตุ้นการทำงานของร่างกาย แก้นํ้าเหลืองเสีย และแก้ทางเดินปัสสาวะ อักเสบ เมล็ด ให้นํ้ามันเป็นยาทาถูนวดแก้ rheumatism ทาแก้บาดแผลเล็ก ๆ น้อย ๆ แก้ผื่น คันและแก้หิด
ลักษณะ ไม้ต้น สูง 15-25 ม. ทรงพุ่มเป็นรูปเจดีย์ตํ่า ๆ มีพูพอนเล็กน้อยตามโคนต้น เปลือกสีนํ้าตาลปนเทาและปนแดง มีรอยแตกตื้น ๆ ภายในเปลือกมียางสีขาว ใบอ่อน สีชมพูอม เหลืองห้อยเป็นพู่ ใบ เดี่ยว ออกตรงข้าม รูปขอบขนานแคบ หรือ รูปหอก กว้าง 1.5-3.5 ซม. ยาว 5-15 ซม. ปลายใบเรียวแหลม โคนใบลอบ ขอบใบเรียบ ด้านบนสีเขียวเข้ม ด้านล่างมีคราบสีขาวนวล ก้านใบเล็ก ยาว 4-7 มม. ดอก ออกตามง่ามใบ ออกเดี่ยว ๆ หรือ เป็นกระจุก ๆ ละ 2-3 ดอก สีขาว หรือ เหลืองอ่อน มีกลิ่นหอม บานเต็มที่กว้าง 7-10 ซม. กลีบเลี้ยงมี 4 กลีบ รูปช้อน งอเป็นกระพุ้ง กลีบดอก 4 กลีบ รูปไข่กลับ ปลายกลีบบานและหยักเว้าเข้า โคนกลีบลอบ เกสรเพศผู้มีจำนวนมาก ลีเหลือง อับเรณูสีส้ม รังไข่มี 2 ช่อง ก้านเกสรเพศเมียยาว ผล รูปไข่ ปลายโค้งแหลม กว้าง ประมาณ 2 ซม. ยาว 3.5 ซม. มีกลีบเลี้ยง 4 กลีบติดอยู่และขยายโตขึ้นเป็นกาบหุ้มผล ผลสินํ้า ตาลเข้ม แข็งมาก เมล็ดแบน มี 1-2 เมล็ด
ประโยชน์ ยอดอ่อนนิยมนำมาใช้เป็นผักจิ้ม รากขับลมในลำไส้ บำรุงโลหิต บำรุงกำลัง เปลือกแก้ฟอกช้ำ แก่นแก้ลักปิดลักเปิด บำรุงโลหิต ดอกบำรุงโลหิต เกสรเป็นยาอายุวัฒนะ บำรุงโลหิต ไม้ใช้ก่อสร้างบ้านเรือน เครื่องเรือน น้ำมันที่กลั่นจากเมล็ดใช้จุดตะเกียง
รูปภาพ
×
×
Qr Code และ Gr Code

หากคุณยังไม่มี App เหล่านี้สามารถดาวน์โหลด App ได้จากด้านล่างนี้

ดาวน์โหลด : เครื่องอ่านรหัส QR
ดาวน์โหลด : GR Code Reader
ดาวน์โหลด : VAJA สังเคราะห์เสียงไทย (วาจา)
ตำแหน่งของพรรณไม้ 20.080629,100.308907

Result Comments

Comments