ชื่อ เสี้ยวดอกขาว
ชื่อพื้นเมือง นางอั้ว(เชียงใหม่,ตะวันออกเฉียงเหนือ)/ เปียงพะโก(สุโขทัย)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Bauhinia variegata L
ชื่อวงศ์ CAESALPINIACEAE
ชื่อสามัญ CAESALPINIACEAE
สรรพคุณ ดอกใช้เป็นยาดับพิษไข้ (ดอก) ฝักแก่มีรสหวาน ใช้เป็นยาถ่าย ยาระบาย จึงเหมาะสำหรับผู้ที่มีอาการท้องผูกเป็นประจำ (ฝัก)
ลักษณะ ต้นเสี้ยวดอกขาว จัดเป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ มีความสูงของต้นได้ถึง 15 เมตร ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเพาะเมล็ด เจริญเติบโตได้ดีในดินที่ระบายน้ำดี มีความชื้นสูง และมีแสงแดดจัด มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดียและมาเลเซีย มักขึ้นตามป่าเบญจพรรณทางภาคเหนือและทางภาคตะวันออกเฉียงใต้[ ใบเสี้ยวดอกขาว มีใบเป็นใบเดี่ยวออกสลับกัน ลักษณะของใบเป็นรูปไข่ กว้างถึงค่อนข้างกลม โดยมีลักษณะเป็น 2 พู ปลายใบเว้าลึก ส่วนโคนใบเว้าเป็นรูปหัวใจ มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของใบประมาณ 6-18 เซนติเมตร และมีเส้นใบออกจากโคนของใบ ดอกเสี้ยวดอกขาว ดอกมีกลิ่นหอม ออกดอกเป็นช่อสั้นตามกิ่งจำนวนดอกน้อย ดอกมีสีขาวกลีบตั้ง มีเส้นริ้วด้านในสีเหลืองหรือสีแดงชัดเจน (และสีของดอกอาจแตะต่างไปจากนี้ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์) ดอกมีกลีบดอก 5 กลีบ เมื่อดอกบานจะมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 7-12 เซนติเมตร และยาวประมาณ 20-30 เซนติเมตร โดยจะออกดอกในช่วงเดือนมกราคมไปจนถึงเดือนกุมภาพันธ์ ฝักเสี้ยวดอกขาว ฝักมีลักษณะแบน ฝักอ่อนเป็นสีเขียว ส่วนฝักแก่เป็นสีน้ำตาล เมื่อแก่จะแตก 2 ซีก
ประโยชน์ ใบอ่อนและดอกอ่อนประกอบอาหร เปลือกไม้ใช้รักษาอาการท้องร่วง โรคบิด มาลาเรีย เลือดกำเดาไหล โรคผิวหนัง เปลือกมีสารแทนนินใช้ย้อมแห อวน ให้คงทน ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ
รูปภาพ
×
×
Qr Code และ Gr Code

หากคุณยังไม่มี App เหล่านี้สามารถดาวน์โหลด App ได้จากด้านล่างนี้

ดาวน์โหลด : เครื่องอ่านรหัส QR
ดาวน์โหลด : GR Code Reader
ดาวน์โหลด : VAJA สังเคราะห์เสียงไทย (วาจา)
ตำแหน่งของพรรณไม้ 20.080629,100.309301

Result Comments

Comments